21/11/12

Περπατώντας στον Κεραμεικό-Walking in Kerameikos (ii)

Και στους τρεις δρόμους δεξιά και αριστερά υπήρχαν ταφικά μνημεία με προεξέχον το «Δημόσιο Σήμα», χώρο ταφής των επιφανών Αθηναίων και των πεσόντων στους πολέμους.
Αλήθεια, πόσο μεγάλη τιμή απέδιδαν οι Έλληνες στους δικούς τους ανθρώπους, που μπορεί να είχαν φύγει από τη ζωή αλλά η μνήμη τους ήθελαν να μη σβήσει!
 Βρίσκονταν εκεί στους δρόμους που καθημερινά περπατούσαν, στην πιο κεντρική είσοδο της πόλης, που πλήθος κόσμου συνέρεε από τους ευμεγέθεις γειτονικούς δήμους αλλά και από την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα και το λιμάνι του Πειραιά.
 Όλοι περνούσαν από εδώ για να προχωρήσουν, μέσω της μεγάλης οδού των «Παναθηναίων» που ξεκινούσε στο Δίπυλο, στην αρχαία αγορά και στα δημόσια κτίρια της Ακρόπολης.
 Υπέργειοι μνημειώδεις τάφοι στόλιζαν τα τοιχία των δρόμων.
Άλλοτε ένας λέοντας αναπαυόταν νωχελικά, κοιτώντας τους περαστικούς, ένας ταύρος όλος ζωή και δύναμη, γεμάτος ένταση, χτυπούσε με το πόδι του πάνω στο μνήμα του αδικοχαμένου,
και άλλοτε χαριτωμένες σκηνές από την καθημερινότητα των νεκρών ανθρώπων, διοχέτευαν την τρυφερότητα και ομορφιά των διαπροσωπικών σχέσεων στις ψυχές των οδοιπόρων, μέσα από τη μελαγχολική κίνηση του ψυχρού μάρμαρου.
 Μεγάλα μαρμάρινα αγγεία, ίσως προσφορές μεταθανάτιες στα νεαρά παιδιά τους, που δεν πρόλαβαν να γευτούν το ύδωρ της ζωής, παρέπεμπαν στο εφήμερο του βίου και στο άδικο τετελεσμένο.
Μα μέσα σε όλα ετούτα πάνω στα λευκά μάρμαρα, με τη γκριζαρισμένη πατίνα του χρόνου,
ένας κοκκινολαίμης στέκεται να ξαποστάσει, παρηγορώντας και εξυμνώντας με το κελαΐδισμά του την ομορφιά και την απλότητα της ζωής,
ενώ μια χελώνα αργά αργά, διδάσκει την υπομονή και τη χαλάρωση στους φρενήρεις βιοτικούς ρυθμούς, απολαμβάνοντας τη βόλτα της στο εναπομείναν πράσινο.

16/11/12

Περπατώντας στον Κεραμεικό-Walking in Kerameikos (i)

Στο κέντρο σήμερα της Αθήνας,
 εκεί που η παλιά πόλη περιχωρείται με τη νέα,
σαν όαση βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος του Κεραμεικού.
Κάποτε, στις όχθες του Ηριδανού ποταμού,
που εξακολουθεί πεισματικά, διαχρονικά να στιγματίζει την περιοχή,
ήταν εγκατεστημένοι οι κεραμείς της αρχαίας Αθήνας.
Εκεί και αρκετοί επιφανείς αρχαίοι Αθηναίοι βρήκαν το τελευταίο τους κατοικητήριο
από την 3η  χιλιετία προ Χριστού, έως τον 7ο αι. μ.χ. .
 Περπατώντας σήμερα στο χώρο, με αρκετή υψομετρική διαφορά 8-9 μέτρων από το επίπεδο της σύγχρονης πόλης, κυριολεκτικά ταξιδεύεις σε άλλες εποχές,
βαδίζεις στην αρχαία Αθήνα, όσο κι αν το βλέμμα σου αναπόφευκτα πέφτει στις κακοτεχνίες του περιβάλλοντος πολιτιστικού παρόντος.
Δίπλα στο «Θεμιστόκλειο τείχος», συναντάς τα ερείπια του Δίπυλου, της μνημειακής πιο κεντρικής εισόδου της πόλης, στην είσοδο της οποίας συναντιούνταν τρεις δρόμοι.
Η «Πειραιώς», που οδηγούσε στο λιμάνι του Πειραιά, η «Ιερά Οδός», με κατεύθυνση την Ελευσίνα και ο δρόμος προς την Ακαδημία του Πλάτωνα.

25/10/12

Στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και Κατοχής Ζακύνθου-The Museum of National Resistance and Occupation in Zakynthos

 Πλησιάζοντας στην Εθνική μας Εορτή, είναι ευκαρία να επισκεφτούμε το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και Κατοχής,
που στεγάζεται στη Βιβλιοθήκη - Αρχείο της Ζακύνθου.
Ουσιαστικά, πρόκειται για συλλογή αντικειμένων από την περίοδο της Κατοχής στο νησί μας, που προσφέρθηκε από τον Νικ. Βαρβιάνη.
 Όπλα, εξαρτήματα στρατιωτικών στολών, αντικείμενα των δημοσίων υπηρεσιών Κατοχής, αφίσσες, σημαίες, φωτογραφίες,
αντίγραφα επιστολών, ακόμη και γραμματόσημα συνιστούν το περιεχόμενο της συλλογής.
 Έστω κι αν σήμερα βρίσκονται απομονωμένα και εν πολλοίς άγνωστα και παραμελημένα,
τα απομεινάρια αυτά του παρελθόντος στέκουν ακούνητα και σκονισμένα, αφημένα στη φθορά του χρόνου, στην ιστορία εκεί όπου ανήκουν,
κρύβοντας παροπλισμένο όλον το δυναμισμό που κάποτε εξέφραζαν.
Ευχή μας είναι τα αντικείμενα αυτά, αφού συντηρηθούν, να βρουν τη θέση που τους αρμόζει,
σε έναν χώρο που το παρελθόν θα συνυφαίνεται με το παρόν και θα πλέκεται το μέλλον.   

22/10/12

Βηματίζοντας στο παλάτι του Νέστορα-Stepping into the palace of Nestor

 Το παλάτι του Νέστορα,
 όπως ονομάζεται το μυκηναϊκό ανάκτορο που βρίσκεται κοντά στην Χώρα Μεσσηνίας,
είναι από τα καλύτερα σωζόμενα στο είδος του.
Καταστράφηκε από φωτιά γύρω στο 1200 π.χ. .
 Οι ανασκαφές, που ακόμη διενεργούνται στην περιοχή,
αποκάλυψαν δεκάδες δωμάτια,
μεγάλες και μικρές εστίες, 
μέχρι και λουτρό.
 Ήρθαν στο φως μετά από αιώνες πάμπολλα μυκηναϊκά αγγεία, χρυσά αντικείμενα,
σπαράγματα τοιχογραφιών και πήλινες πινακίδες με τη λεγομένη γραμμική Β΄,
 που βοήθησαν στην αποκρυπτογράφηση της συγκεκριμένης γραφής
και στην κατανόηση της εμπορικής και θρησκευτικής ζωής του συγκεκριμένου ανακτόρου. 

18/10/12

Το ναυάγιο των Αντικυθήρων στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών-The Antikythera shipwreck in the National Archaeological Museum of Athens (II)

 Το ενδιαφέρον
προκαλούν οι αλλοιώσεις
που έχουν υποστεί τα μαρμάρινα
και τα χάλκινα αγάλματα
που μετέφερε το πλοίο,
καθώς και ο μοναδικός "μηχανισμός των Αντικυθήρων"
ή αστρολάβος (2ος-1ος αι. π.χ.).
Πιστεύεται
 ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής
και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων,
που παρουσιάζει ομοιότητες
με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.